ഒരു സായം സന്ധ്യയിൽ...
ഓരോ തിരമാലകൾ അവളിലേക്ക് അടുത്തപ്പോഴും അവന്റെ ശബ്ദം കേൾക്കുന്നതായി അവൾക്ക് തോന്നി. ഉജ്ജ്വലതേജ്ജസ്സോട്കൂടി അസ്തമിക്കാൻ പോകുന്ന സൂര്യന്റെ മുന്നിൽ ഉതിച്ചുയർത്താൻ കൊതിക്കുന്ന മോഹങ്ങളുമായിയാണ് അവൾ നിന്നത്. നിമിഷവേഗത്തിൽ ഇല്ലാതായികൊണ്ടിരുന്ന കാൽപാതങ്ങൾ നോക്കി നിൽക്കവേ വീണ്ടും അവൾ അവന്റെ വിളി കേട്ടു. പക്ഷെ ഇത്തവണ അത് അവളുടെ ഭ്രമമായിരുന്നില്ല...അവൻ എത്തി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. താൻ കേൾക്കാൻ പോകുന്ന വാക്കുകളും അതിന്റെ ആഴവും ഒന്നും അറിയാതെ അവളുടെ തോളിൽ തട്ടി കൊണ്ട് വൈകി വന്നതിനു അവൻ മാപ്പ് പറഞ്ഞു. ട്രാഫിക് ജാമിനെ കുറ്റപ്പെടുത്തികൊണ്ട് അവൻ അവന്റെ സംസാരം തുടങ്ങി. തന്റെ വികാരങ്ങൾ വാക്കുകളുടെ രൂപത്തിൽ കൊണ്ട് വരാൻ കഴിയാതെ അവൾ നിശബ്ദയായി നിന്നു. "എന്തിനാ എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചേ" അവൻ ചോദിച്ചു. മനസ്സിൽ നൂറു തവണ അവൾ പറഞ്ഞു പഠിച്ച വാചകങ്ങൾ പെട്ടെന്ന് അവന്റെ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ മാഞ്ഞു പോയി...ശൂന്യമായി പോയി. "എനിക്ക് എനിക്ക്...അവൾ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു. സഹികെട്ട് അവൻ ചോദിച്ചു "എന്തെങ്കെലും ഒന്ന് പറയടോ" അവൾ അത് പറയുന്ന നിമിഷം അവളുടെ പ്രണയത്തിന്റെ തുടക്കം ആകാം അല്ലെങ്കിൽ ഒരു പക്ഷ...