എന്ന് സ്വന്തം രാധ...
പുല്ലാങ്കുഴലിന്റെ ആ നാദം ഇന്നും എന്റെ കാതുകളിൽ മുഴങ്ങുന്നു. നിഷ്കളങ്കമായ ആ കള്ള നോട്ടങ്ങൾ ഇന്നും എന്റെ കണ്പോളകളിൽ വന്നണയുന്നു. ഇന്നും മരണപ്പെടാതെ എന്റെ മനസ്സിന്റെ കോണിൽ ആ ഓർമ്മകൾ ജീവിക്കുന്നു. ആദ്യ കാഴ്ച മുതൽ അന്ധ്യ കൂടികാഴ്ച്ച വരെ നീണ്ടുനിന്ന നിശബ്ദത, അത് പാടിയ പ്രണയത്തിന്റെ സംഗീതം എങ്ങെനെ എന്റെ ഓർമ്മകളിൽ നിന്ന് മായും. ആയിരം നക്ഷത്രങ്ങൾക്കിടയിൽ തിളങ്ങുന്ന പൂര്ണ്ണച്ചന്ദ്രനെ പോലെ ആയിരുന്നില്ലേ കൃഷ്ണൻ എന്നെ മറ്റു ഗോപികമാർക്കിടയിൽ കണ്ടത്. ആദ്യമെനിക്ക് തോന്നിയത് കൗതുകമാണ് പിന്നീടത് ഒരു ആരധനയായതും, പ്രണയത്തിൽ ചെന്ന് കലാശിച്ചതും...എല്ലാം ഒരു നിയോഗമാകാം. ചില നിയോഗങ്ങൾക്ക് ആയുസ്സ് വളരെ ലഘു ആണ്, എന്റേത് പോലെ. പരിഭവങ്ങൾക്കോ പരാതികൾക്കോ എന്റെ പ്രണയത്തിൽ സ്ഥാനമുണ്ടായില്ല, സ്വന്തമാക്കണമെന്ന സ്വാർത്ഥതയല്ല ആത്മാവുകൾ തൊട്ടുണർത്തുന്ന അനുഭൂതിയാണെനിക്ക് പ്രണയം. അഗ്നിയെകാളും തീവ്രത എന്റെ മിഴികളിൽ മയങ്ങിയ വാക്കുകൾക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ, ഓടകുഴൽ വിളിയിൽ ഒളിച്ചിരുന്ന പ്രണയ രാഗങ്ങൾക്ക് ജലത്തിന്റെ നിർമ്മലതയായിരിന്നു. കൃഷ്ണന്റെ ...